Karaovacık Yaylası dört bir yanı yüksek ortası düz bir çanak içindedir.Karaovacık;yüzlerce yıldan bu yana bir buluşma merkezidir.Pazar yeridir.

Espiye,Tirebolu,Kürtün,Güce,Yağlıdere, ve daha bir çok yerin ve civar köyün otçu göçü burada toplanırdı.Yaylaya dört bir yamaçtan silahları ata ata inen konaklar;en çok hangi konak silah yakmışsa en çabuk hangi konak gelmişse Karaovacık’ın ağa konağıdır diye çevrede nam salınırdı.Ayrıca burası bir panayır yeri olduğundan alışverişler yapılırdı.Kazıkbeli,Kürtün,Şebinkarahisar,Harşit,Tirebolu,Espiye,Alucra ve daha bir çok yerden gelen ürünler burada satılır,değiş tokuş edilirdi...Otçu göçleri üç Cuma sürerdi.Yani üç hafta her Cuma buraya gelinirdi.Halk burada yer içer oynardı.Oyun olarak genellikle horon oynanırdı.Büyük halkalar kurularak oynanan bu oyunlar,kemençe eşliğinde,az da olsa davul zurnayla oynanırdı..

Silahların da bol atıldığı bu yaylalar gerek kaza kurşunuyla gerekse de husumetli ailelerin çatışması sonucu hayatını kaybeden bir çok kişinin anılarını bağrında saklar..Otçu göçü şenlikleri bitiminde sahilden gelenler fındığa;Alucra,Kürtün,Şebinkarahisar’dan gelenler ise ekine giderlerdi..(Hayvanlarla ya da yaya)..Bugüne bakıldığında teknolojik değişiklikler,yolların yapılması,ekonomik şartların gelişmesi,yaylalara gidiş gelişi daha kolay hale getirmiştir.

Eskiden yaya olarak iki-üç gün süren zorlu yolculuklar artık araçlarla iki saatte aşılıyor.Şekil değişse de değişmeyen tek şey var o da halkın aynı coşku ve heyecanla bu geleneği sürdürmesi.Özellikle gurbetçilerimiz yaz aylarını iple çekmektedir..Karaovacık yaylasının tarihinin ne kadar eskiye ait olduğunu belirten ve eski yazıyı da(Osmanlıca)tercüme ettiğini söyleyen Emekli Orman Muhafaza Memuru Ahmet Koç şöyle diyor:’’Benim elime üç tane hüccet(doküman,evrak)geçti.Bu hüccetler üç yüz doksan yıl öncesinden;kadı tarafından ferman şeklinde yazılmış. Trabzon vilayetinin Kürtün kazasında,Karaovacık mevkiinde iki köy arasında yer hususunda dava oluyor.Kadı geliyor ve Karaovacık yaylasında dava kuruluyor ve haklı haksız ortaya çıkıyor.’’..Bu belgelerden anlaşıldığı kadarıyla yaklaşık dört yüz yıllık bir geçmişe sahip bu yaylalarda sosyal yaşam devam ede gelmiştir.

Karadeniz’de yaşam süren Rumlar,bulundukları dönemde yaylayı da kullanıyorlardı.Şimdiki panayır yerinin doğuya bakan sırtlarında yaylacılık yapıyorlarmış.Rumlar gittikten sonra,o dönemin yayla ağası denilen Kaayoğ(Kahyaoğlu)tarafından Pazar bugünkü yerine getirilmiştir..Yaşlılar otçu göçünün eski görkemini kaybettiğini,şu an gördüklerimizin eskinin sadece küçük bir kopyası olduğunu söylerler.(Alıntıdır.Yrd.Doç.Dr.Beytullah Dönmez ve Okt.Gökhan Hamzaçebi 2007/Giresun Üniversitesi)