Türkiye’de siyasî liderleri mağduriyetler doğuruyor…

Türkiye’de liderliğin yolu mağduriyetten geçiyor…

***

Necmeddin Erbakan, Turgut Özal ve Recep Tayyip Erdoğan’ın siyasî liderliklerinin arkasında maruz kaldıkları mağduriyetler bulunmaktadır.

***

Merhum Necmeddin Erbakan’ın siyasete girişi, Odalar Birliği Başkanıyken merhum Süleyman Demirel tarafından Odalar Birliğinden kovdurulmasıyla başlar…

Erbakan’ı Erbakan yapan, Milli Görüş Lideri olarak önünün açılmasına vesile olan Odalar Birliği mağduriyetidir!..

***

Merhum Turgut Özal’ın siyasî liderliği ve siyasette önünün açılmasına vesile olan Darbe lideri Kenan Evren’in paşalardan kurulu MDP ve lideri Turgut Sunalp’ı açıkça desteklemesiyle Özal’ın mağdur duruma düşürülmesidir…

Özal’ı Özal yapan, Kenan Evren’in ona karşı tavrı olmuştur…

***

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın siyasette önünün açılması, bir şiir mağduriyetiyle cezaevi serüveni vesile olmuştur…

Erdoğan’ı Erdoğan yapan, Pınarhisar cezaevi mahkumeti olmuştur!..

***

Eski Başbakan ve AK Parti 2. Genel Başkanı Ahmet Davutoğlu’nun kurucusu olduğu Bilim ve Sanat Vakfıilevakfabağlı İstanbul Şehir Üniversitesinekayyum atanmış olması; Ahmet Davutoğlu’numağdur konuma düşürecekve liderliğe sürükleyecektir!..

***

Bilim ve Sanat Vakfı’ndan başka bugüne kadar acaba hangi vakıflara kayyum atanmıştır?

***

Bilim ve Sanat Vakfı’na kayyum atanmış olması; kurucuları arasında bulunan Ahmet Davutoğlu’nu bilim dünyasında, üniversiteler camiasında, sağduyu sahibi toplum nezdinde mağdur durumuna düşürmez mi?

***

Ahmet Davutoğlu, şayet Bilim ve Sanat Vakfı kurucuları arasında olmamış olsaydı acaba bu vakfa kayyum atanır mıydı?

Görülen o ki Gelecek Partisi Genel Başkanı Ahmet Davutoğlu’nun önünü açacak olan da İstanbul Şehir Üniversitesi mağduriyeti olacaktır…

Benzer hadiseler, aynı şartlar altında aynı neticeleri doğrur…

***

Görelim Mevlâ neyler, neylerse güzel eyler!..

“Olurki'bir şey hoşunuza gitmezken o, sizin için hayırlı olur, bir şey'i de sevdiğiniz halde o da hakkınızda şer olur. Allah bilir, siz bilmezsiniz.” (Bakara, 216)